Those who had known the age of planes would recall the confusion they had felt upon arriving in Mumbai or Rio, Auckland or Montego Bay, only hours after leaving home, their slight sickness and bewilderment lending credence to the old Arabic saying that the soul invariably travels at the speed of a camel.
This new widespread 'camel pace' would return travellers to a wisdom that their medieval pilgrim ancestors had once known very well. These medieval pilgrims had gone out of their way to make travel as slow as possible, avoiding even the use of boats and horses in favour of their own feet.
They were not being perverse, only aware that if one of our key motives for travelling is to try to put the past behind us, then we often need something very large and time-consuming, like the experience of a month long journey across an ocean or a hike over a mountain range, to establish a sufficient sense of distance.
Διαβάστε τη συνέχεια εδώ.
Σκατά τα έχουμε κάνει. Ειδικά στις πόλεις και στις μητροπόλεις. Όλα γρήγορα. Τα πάντα γρήγορα. Ξεχνώντας μία από τις βασικές αρχές: Ότι ανεβαίνει γρήγορα, κατεβαίνει γρήγορα.
Θα μου πείτε ότι το σωστό είναι "ότι ανεβαίνει, κατεβαίνει". Γρήγορα θα σας πω εγώ και ξέρετε ότι θα έχω δίκιο.
Αν δεν ξέρετε. Να μάθετε.
Και συνήθως κάτι που ανεβαίνει με χάρη και κολπάκια πέφτει με λύπη και στενοχώρια. Ίσως και πόνο.
Μακάρι να μπορούσα να έχω την εποχή της καμήλας, του γαϊδουριού, έστω του αλόγου, πίσω!
Κάτι θα πράξω και γι αυτό.
No comments:
Post a Comment