Λασπολογία κατά της Apple, νούμερο: Φτου και βγαίνω

Why are we making such a fuss about this?

As a society, we may be at a cusp, a point where we’re transitioning away from a mixed print/digital world to one that’s predominantly digital.

Book publishers, newspaper publishers and magazine publishers are experiencing unprecedented revenue compression and are looking at transforming their businesses away from print as a factor of mere survival.

If Apple’s iPad has the effect on our print reading matter in the way iTunes did on our music consumption, Apple could wind up the dominant channel by which we get published “print” information.

That’s why the issue of Apple picking and choosing what we can and can’t read is so disturbing. If they’re forcing magazines to edit their contents in order to get distribution, then whatever Apple’s then-current (and thus far completely arbitrary) rules would determine what you get to read.

It might even determine the political, religious, or ideological slant of what you’re permitted to read.

Because Apple has indicated that it intends to censor published works that it distributes digitally and because Apple has been absolutely non-forthcoming about any details, we as members of the press are, essentially, obligated to point out what’s happening.

Διαβάστε τη λασπολογία εδώ.

Μάλιστα. Το ότι η Apple ΔΕΝ είναι μονοπώλιο και με το ζόρι (μην έχοντας πρόσβαση σε καταστήματα και υποστήριξη Apple προϊόντων) εκατομμύρια άνθρωποι σε ολόκληρο τον πλανήτη αγοράζουν τα προϊόντα της, πρέπει να σας τη δίνει πολύ άσχημα, έτσι;

Ακόμη περισσότερο πρέπει να σας τη δίνει το γεγονός ότι παρά τις οργανωμένες επιθέσεις σας ενάντια στην Apple πάνω από 30 χρόνια τώρα, υπάρχουν εκατομμύρια άνθρωποι που σας έχουν γραμμένους.

Όπως επίσης και το γεγονός ότι όλο και περισσότεροι άνθρωποι που ήτανε σκλάβοι και όμηροι της "πληροφορικής" που "ειδικοί" σαν και σας χτίσατε δεκαετίες τώρα, σας πήρανε χαμπάρι και την κάνανε με ελαφρά πηδηματάκια.

Και όχι απλά την κάνανε αλλά με τίποτα δεν γυρνάνε πίσω. Περισσότερο από ποτέ βλέπετε τις καρέκλες σας να τρίζουν και τα λόγια σας να είναι αδύναμα και να τα παίρνει ο άνεμος. Σας κυρίευσε ο φόβος και η βλακεία σας. Σε σας και τους οπαδούς σας, εύχομαι, περαστικά.

Αν και οι περιπτώσεις σας είναι ανίατες, περαστικά σας.